داستان من و تو

Where do I begin از کجا شروع کنم ؟     To tell the story of how great a love can be برای گفتن داستانی که نهایت بزرگی عشق را نشان میدهد   The sweet love story that is older than the sea داستانی شیرین از عشق که عمرش از دریاها نیز بیشتر است The simple truth about the love she brings to me حقیقتی ساده درباره عشقی که او به من هدیه کرد Where do I start از کجا شروع کنم ؟         With her first hello با اولین سلامش She gave a meaning to this empty world of mine معنای جدیدی به جهان پوچ من داد   There will never be another love , another time که در آن هیچ تکرار و علاقه دیگری نبود     She came into my life and made the living fine   او به زندگی من پا گذاشت و آن را شیرین کرد   ... She fills my heart     او قلب مرا پر کرد ... With very special things او قلب مرا با چیزهای خاص پر کرد                                                With angle songs , with wild imaginings   با آواز فرشته ها , با تصوراتی حاصل از اشتیاق و علاقه زیاد               She fills my soul with so much love   و روح مرا با انبوهی از عشق پر کرد                                      That anywhere I go , I am never lonely with her along برای همین هر کجا که بروم تنها نخواهم ماند                ?! Who can be lonely  با وجود همراهی او چه کسی تنها خواهد ماند ؟!       I reach for her hand It is always there   و هر وقت در جستجوی دستان او باشم او در کنار من است   How long does it last   چه مدت ممکن است از این عشق گذشته باشد ؟                          Can love be measured by the hours in a day ?   آیا می توان عشق را اندازه ساعات روز اندازه گرفت ؟ I have no answer now But this much I can say   من هم اکنون هیچ جوابی ندارم اما همین قدر می توانم بگویم که ...                I know I will need her till the stars all burn away می دانم به او احتیاج دارم تا زمانی که ستاره ها می درخشند     And she will be there و او آنجاس

یاد خدا

فردی از خدا درخواست نمود تا به او بهشت و جهنم را نشان دهد و خدا پذیرفت

او را وارد اتاقی نمود که جمعی از مردم در اطراف یک دیگ بزرگ نشسته بودند

همه گرسنه نا امید و در عذاب بودند هر کدام قاشقی داشتند که به دیگ میرسید ولی دسته قاشقها بلند تر ار بازوی آنها بود به طوری که نمیتوانستند قاشق را به دهانشان برسانند!

عذاب آنها وحشتناک بود!

انگاه خداوند گفت:اکنون بهشت را به تو نشان خواهم داد آنها به اتاق دیگری که درست مانند اولی بود وارد شدند دیگ غذا"جمعی از مردم"همان قاشقهای دسته بلند"ولی در انجا همه شاد و سیر بودند!

ان مرد گفت نمی فهمم چرا مردم در اینجا شادند در حالی که در اتاق دیگر بدبخت هستند با آنکه همه چیزشان یکی است؟

خداوند تبسمی کرد و گفت:خیلی ساده است در اینجا آنها یاد گرفته اند که یکدیگر را تغذیه کنندهر کس با قاشق غذا در دهان دیگری میگذارد چون ایمان دارد که کسی هست در دهانش غذایی بگذارد.